Ik zag twee beren broodjes smeren

Wat vliegen de dagen toch om hier. Gisterenochtend hebben we Vancouver achter ons gelaten en zijn we via de Sea to the Sky highway naar Whistler en Clearwater gereden. Helaas was het aan de kust slecht weer dus de Sea to the Sky route was toch wel wat minder te bewonderen maar desalniettemin nog steeds erg mooi. Rondom Whistler zijn we een paar keer gestopt voor de watervallen. Erg mooi en zeker rond deze tijd van het jaar als de smeltende sneeuw van de bergtoppen naar beneden dondert. Na Whistler werd het landschap steeds groener en het weer met de minuut warmer dus dat was echt genieten. Een paar uur later zijn we in Clearwater gearriveerd vlak bij Wells gray park. Hier hadden we een overnachting bij een Bed&Breakfast en wat een super ervaring was dat! Doris, de eigenaresse, was ontzettend lief en wist ons ontzettend veel te vertellen. We hebben heerlijk genoten van haar gastvrijheid en het mooie uitzicht vanaf haar veranda.

Nadat we vanmorgen afscheid hadden genomen van Doris zijn we Wells Gray Park gaan bezoeken. K die ogen als een havik blijkt te hebben spotte al gauw de eerste beer langs de weg. Net zoals vorig jaar kon ons geluk niet op en het paar 100 kg wegende prachtbeest stak vlak voor onze auto de weg over om zijn pad te vervolgen. In het park hebben we een paar adembenemend mooie watervallen bezocht en zo'n mooie stukjes natuur gezien dat we ze niet goed weten te beschrijven. Het is zoveel en zo mooi.. we willen hier niet weg haha. Ook werd beer nummer twee hier nog gespot en weer vlakbij.
Na Wells Gray zijn we onze route gaan vervolgen naar Jasper National Park. Van de groene vallei gingen we steeds hoger de bergen in met de mooie witte besneeuwde toppen: de Rockies. Als we voor Wells al geen woorden hebben dan voor Jasper al helemaal niet. Adembenemend!
Nadat we bij ons hotel ingechecked hadden zijn we wat gaan eten en naar het spoor gelopen. Hier kwam een eindeloos lange goederentrein langs wat eigenlijk gewoon leuk uitzag door zo'n klein stadje omringd met bergen:). Het duurde welgeteld 11 minuten voordat de gehele goederentrein voorbij was. We wilden een klein stukje langs het spoor lopen en hadden nog geen 10 meter gelopen of K zag alweer beer nummer drie van vandaag! Een stukje verderop kwam de beer rustig het spoor opgewandeld (had blijkbaar gewacht tot de trein langs was haha) en ging op zn gemak tussen de rails eten. Dit leverde weer een paar prachtige kiekjes op en met 3 beren op 1 dag kan onze dag niet meer stuk.